Koltuk nedir?

Türk Dil Kurumuna Göre

1 . Omuz baþýnýn altýnda, kolun gövde ile birleþtiði yer:
"Gazetelerini bir koltuðunun altýna koydu, zayýf kollarýyla kutulara sarýldý."- H. E. Adývar.
2 . Kol dayayacak yerleri olan geniþ ve rahat sandalye:
"Ta yan beline kadar gömüldüðü koltuðunun içinden ileriye doðru uzandý."- Y. K. Karaosmanoðlu.
3 . Eski düðünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasýndan kol kola geçmeleri töreni:
"Babamýz, annemizi gelin geldiði ilk gün þu merdivenin alt baþýnda karþýlamýþ, 'koltuk' yapýlmýþtý."- H. C. Yalçýn.
4 . Yapýcýlýkta yan destek.
5 . denizcilik Demirledikten sonra gemiyi iskeleye, rýhtýma veya baþka bir gemiye baðlayan ip.
6 . mecaz Koltuklama veya koltuklanma:
"O koltuktan hoþlanmaz."- .
7 . mecaz Kayýrma, destek:
"Dayýsýnýn koltuðunda sýrtý yere gelmez."- .
8 . mecaz Yüksek mevki, makam:
"Koltuk kavgasý."- .
9 . argo Genelev:
"Burasý Mesut Bey adýnda bir herifin koltuðudur."- H. R. Gürpýnar.
10 . halk aðzýnda Mýsýr ve buðday fidesinin yanlarýndan çýkan filizler.
11 . eskimiþ Kenar, tenha yer.