Aþk edebiyatý nedir?

aþk edebiyatý 16. yüz yýlýn baþlarýnda ortaya çýkan bir edebiyat türüdür þairin her türlü duyguyu anlattýgý duygu biçimidir

Genellikle usta-çýrak iliþkisiyle yetiþen, gezgin ozanlar tarafýndan oluþturulmuþ, ürünleri, yazýlý deðil sözlü yolla, dilden dile, gelecek kuþaklara aktarýlmýþtýr, Bu yönüyle, islamiyet öncesi Türk Edebiyatýnýn, Ýslamiyet etkisinde geliþen devamý sayýlýr.

Ürünler, saz ile, doðaçlama olarak söylenir. söz sanatlarýna, mazmulara yer yer rastlansa da, sanatlý söyleyiþ asýl amaç deðildir.

Konularý, soyut ve kitabi deðil, gündelik yaþam kaynaklýdýr.

Baþlýca konularý: Aþk, özlem, ayrýlýk, doða sevgisi, ölüm, gurbet, yiðitlik, kahramanlýktýr.

Þiirler, dörtlükler halinde, hece ölçüsüyle yazýlýr. Dil, genellikle sadedir. Þair, son dörtlükte mahlasýný kullanýr.

Aþýk Edebiyatýnýn meraklý takipçileri tarafýndan ''cönk'' adý verilen derlemeler oluþturulmuþtur, Bir nevi antoloji niteliði taþýyan bu derlemeler, Aþýk Edebiyatý açýsýndan, oldukça önemlidir.

Aþýk Edebiyatýnýn baþlýca nazým biçimleri: Koþma, destan, semai ve varsaðýdýr.

En parlak dönemi, 15. ve 16. yüzyýllardýr. 20. yüzyýlda, son temsilcisi Aþýk Veysel'i yetiþtirmiþ, günümüzde, etkisi büyük ölçüde azalmýþtýr.